Sanat Terapisi: Renklerin Ruh Halimize Etkisi

Bazı günler hiçbir şey söylemek istemem. Elime bir kalem alırım, karşıma boş bir sayfa… Kelimelere dökemediğim duygular bazen bir lekenin içinde, bazen bir çizginin ucunda çıkar. İşte o anlarda sanat sadece “yaratmak” değil, iyileştirmek olur.

Peki hiç düşündün mü, hangi renge ne zaman yöneliyorsun?

Renkler sadece göze değil, ruha da dokunur.

Sarıya uzandığımda genelde umut arıyorumdur. Pembe, kendimi koruma isteğimi yansıtır. Maviyse... çoğu zaman huzuru çağırmak içindir. Bazen de sadece griyle boğulmak isterim çünkü içimde fırtına vardır ve bunu düzene sokmak için değil, serbest bırakmak için çizerim.

Sanat terapisi, yalnızca bir terapi yöntemi değil. Herkesin içinde zaten var olan, ama çoğu zaman bastırılan o ifade gücünü yeniden ortaya çıkaran bir alan.

“Güzel” çizmek zorunda değilsin. Hatta hiç çizmek zorunda değilsin.

Boya damlat, karala, sil, üstünü kapat… Önemli olan duygunun akması. Renklerin psikolojik etkisi uzun zamandır araştırılıyor ama aslında bunu deneyimlemenin en iyi yolu, eline fırçayı alıp rastgele bir şeyler yapmaya cesaret etmek.

Sunne olarak ben...

Kendimi kötü hissettiğim bir gün rastgele boyalarımı önüme almıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum ama bir süre sonra kendiliğinden akan çizgilerle birlikte içimde bir şeyin hafiflediğini fark ettim. O çizim belki bir tablo değildi ama ben o gün kendime biraz daha yakındım.

Sen de dene

Bugün birkaç renk seç ve “ne çizeceğim?” diye düşünmeden sadece hisset. Ne kadarını dışa vurduğunu, ne kadarını içinde tuttuğunu fark edeceksin. Sanat bazen sadece bir çıkış değil, bir aynadır. Ve o aynada ne gördüğünü ancak sen bilirsin.